Update:

Mijn vorige bericht is alweer van een tijd terug, en dat komt omdat ik ziek geweest ben en er bovendien eigenlijk weinig spannende dingen zijn gebeurd. Het is helaas onvermijdelijk, na een paar maanden verliest een nieuwe woonplaats zijn glans. De straat waarin je woont wordt jóúw straat, en je kijkt tijdens een wandeling door het centrum niet meer onderzoekend naar elke gevel of winkeletalage; je weet waar je naartoe moet en de route erheen ga je gedachteloos afleggen, je kunt zelfs zonder te kijken de losliggende brokken beton bij het tramspoor oversteken. De winter heeft dit proces van gewenning versneld: je gaat toch minder snel onbekende stukjes buurt verkennen als de temperatuur onder het vriespunt ligt.

Over winter gesproken: De Russische nazomer (babje leto) met temperaturen die abnormaal hoog waren voor de tijd voor het jaar, is voorbij. Ik vind het me heel moeilijk voor te stellen dat het huidige weer de hele winter zo blijft, en niet, zoals in Nederland, na een weekje weer ophoudt; net iets te kort voor een Elfstedentocht. En ik hoop daarbij ontzettend dat de verwarming in onze flat nog een paar tandjes hoger gezet wordt, want het is koud binnen. Ik snap dat jullie in shock zijn, ikzelf ben ook onaangenaam verrast dat het niet minstens 25 graden is in mijn kamer (ik doe altijd wel dramatisch over hoe warm het binnen is, maar we weten allemaal dat ik het altijd koud heb en er stiekem erg van geniet dat ik me hier niet schuldig hoef te voelen over het milieu, want ja, het is niet míjn keuze.) Ik zou natuurlijk even kunnen vragen of het zo koud blijft, maar Perm heeft al mijn Nederlandse assertiviteit uit me geslagen. Er zijn ook twee gaspitten in de keuken stuk, maar ik heb dat ook niet gemeld, want a) ze weten het vast al en b) ze gaan er waarschijnlijk niks aan doen. 

Donderdagmiddag ging ik naar balletles, maar de bus kwam niet opdagen. James en ik besloten om een andere bus te nemen en dan vanaf de meest dichtstbijzijnde halte te gaan lopen. Met deze route moesten we over de Grote Markt, wat een hele ervaring was. Ik ben in Petersburg weleens naar de markt geweest, maar dat was vooral vlees, groente en fruit op eindeloze rijen tafels. Hier hebben we het over een enorm "plein" van aangestampte aarde met een hek eromheen, waar kriskas kramen en stalletjes opstaan, als een doolhof. Er was echt van alles te koop, van tuinslangen tot bontjassen tot flatscreentelevisies, en het was enorm. Ik ben benieuwd of deze markt het hele najaar blijft staan. 

We hebben deze week de opdracht gekregen om een soort promotietekstje te schrijven voor de universiteit.  Het thema is "wat verbaast je aan Rusland/wat is anders dan je had verwacht" maar ja, ik heb er al een hele studie over Rusland op zitten en in totaal zo'n vier en halve maand in Rusland gewoond. Ik heb niet echt zin om zo'n onnozel tekstje te schrijven van "ik was zo verbaasd dat de Russen zo aardig zijn!!!" wat overduidelijk wel de bedoeling i, dus ik schuif het al de hele week voor me uit. Daarover gesproken, ik word echt iebel van de organisatie WilWeg. WilWeg organiseert stages enzo in Rusland, en ik was al benaderd of ik een stukje in het Engels wilde schrijven over mijn verblijf hier. In eerste instantie vond ik het prima, maar ik vind het eigenlijk een beetje vreemd dat ze mij hiervoor hebben gevraagd. WilWeg heeft namelijk helemaal niks voor mij geregeld, we hebben niks met ze te maken gehad, dus ik zie niet echt reden om tijd te steken in een gratis promo-actie. 

Ik ben dit weekend naar een nieuwe Russische Disneyfilm geweest, was op zich wel leuk, uiteraard waren we niet de doelgroep, maar er waren wel veel volwassenen in de zaal. De humor was nogal slapstick, maar de mensen lagen helemaal dubbel. Vanavond ga ik naar de controversiële film Matilda. Er is enorm veel ophef over deze film geweest, omdat het verhaal over een buitenechtelijke affaire van de laatste tsaar met een Poolse ballerina gaat. Een extreem Orthodox-christelijke organisatie, die in het de in het Nederlands onfortuinlijk klinkende naam 'het koninklijke kruis' draagt, vindt dat de film de goede naam van de Romanovs aantast en bestempelt het als een 'bedreiging van de nationale veiligheid'. Ze hebben alle mogelijke moeite gedaan om de film, die eigenlijk al in maart in première zou gaan, tegen te houden, tot op het dreigen met bomaanslagen aan toe. De film is hier vorige week in première gegaan, en de regering heeft niet alleen de bioscopen aangeraden om metaaldetectors te gebruiken tijdens de vertoningen, maar zelfs extra agenten ingezet. Het grappige is dat dit soort dingen natuurlijk compleet averechts werken; alle heisa zorgt er juist voor dat iedereen nu wil weten waar het over gaat, ook mensen die anders niet zo snel naar een romantische kostuumfilm gegaan zouden zijn. De koninklijke kruiskwestie speelt zich overigens vooral af in Moskou, dus ik denk dat het hier wel mee zal vallen met de beveiliging vanavond. Hierover later (hopelijk) meer. 

Alles gaat hier verder nog goed, ik post wel een uitgebreider stuk als er nieuws is. Groetjes!